Czy kiedyś będzie lepiej?
Albo zwyczajnie dobrze?
Bez jakiejkolwiek rysy?...
Zadawałeś sobie na pewno to pytanie nie raz. A może właśnie nie?...
Może to Ty jesteś tym szczęśliwcem, któremu wszystko układa się tak jak sobie zaplanuje?
Znasz takie osoby?
Na pewno ktoś taki istnieje. Bez zmartwień z pewnością żyje się lekko.
Tylko czy tak się da? W sytuacjach kryzysowych często łapiemy się myśli "zawsze może być gorzej ".
To taka nasza tratwa na której utrzymujemy się na powierzchni.
Kiedy czujemy, że powoli opadamy na dno coraz mocniej wbijamy pazury w to coś, co pozwala Nam zaczerpnąć powietrza i utrzymać się przy życiu.
Przychodzi jednak taki moment, kiedy już nie umiesz i nie chcesz się pocieszać hasłami "Jeszcze będzie pięknie " albo "inni mają gorzej"...
Myślisz sobie serio...znowu?! No ile razy można upadać i wstawać z kolan.
Dochodzisz do ściany i myślisz sobie w dupie to mam! Już nie chce i nie mam siły! Co znów przyjdzie mi dźwigać?
Pojawia się wtedy mnóstwo pytań bez odpowiedzi...
A jedno co nasuwa Ci się na pewno, to ironiczne "weź nie pierdol"...
Nie gadaj mi dasz radę, wszystko będzie dobrze, kto jak nie ty!
A skąd możesz wiedzieć, co czuje?!
A może ja już nie chce dawać rady. Może już nie cieszą mnie te krótkie chwile.
Może właśnie tu i teraz jestem słaby i nie chce wstać kolejny raz...Tak sobie tu poleżę.
I nie oczekuję, że będziesz mi wmawiał, że jest inaczej, pocieszał.
Nie! Nie dam rady, nie potrafię...
Może kiedyś, może jutro, może za kilka dni. Dziś jest jak jest.
Chcę żebyś wiedział, że tak możesz i że to normalne. Czasem w człowieku coś pęka i nie chce się ciągle pocieszać.
Wmawiać sobie, że ktoś inny ma gorzej...Zawsze może być gorzej.
Dla ciebie lub dla mnie, to słowo może mieć zupełnie inny wymiar.
Lepiej też może być!
Masz prawo chcieć coś więcej niż "wystarczająco". Wolno Ci...
I nie musisz się na siłę uszczęśliwiać. Czasem tylko albo aż potrzeba czasu.
Choć on wcale nie goi ran pozwala zaakceptować i oswoić tą gorszą rzeczywistość.
Potrzeba kogoś kto po prostu będzie przy Tobie. Przy kim niczego nie musisz udawać i kto nie będzie Ci wmawiał "dasz radę i będzie dobrze "..."jesteś silny"...
Nie musisz dawać rady. Czasem trzeba odpuścić, wykrzyczeć, wypłakać się.
Zwyczajnie złożyć broń. Masz do tego prawo. Pozwól sobie na niemoc. Daj czas oswoić to co złe.
Ono nigdy nie pyta Nas czy może wejść. Pcha się na salony w brudnych buciorach i rozsiada się w twoim ulubionym fotelu.
Spycha Cię w szary kąt...
Nie broń się i nie walcz, bo możesz wygrać sto walk, a przegrać tą jedną najważniejszą bitwę zwaną "życiem ".
Daj sobie odpocząć i pozwól zdecydować, kiedy ściągniesz koc z głowy i wyjdziesz z kąta.
Siedź w nim tak długo jak potrzebujesz.
A gdy już wyjdziesz silniejszy wystaw "złe" za drzwi. I idź dalej...Wiem jakie to trudne...
Ale wierzę, że każdy z nas ma swój czas na wszystko i każdy musi po swojemu przeżyć to co niesie.
Sam musi zdecydować kiedy bagaż stanie się lżejszy...
Cytując Ewę Bem :
"Czasem szczęście jest już wtedy ,gdy nie dzieje się nic złego".
Komentarze obsługiwane przez CComment